Vraag
Gepost op: 6 maart 2013Diachylonzalf als klovenzalf: het probleem van loodpleister.
Diachylonzalf had altijd een stevige reputatie als klovenzalf of is dit overschat. Loodpleister of emplastrum oxidi plumbici is niet meer te krijgen wegens zwaar metaal? Hebt U enig wetenschappelijk argument omtrent de "goede" werking van diachylon en kunt U mij een waardig alternatief voorstellen? Of zat de "kracht " van de loodpleisterzalf in zijn andere componenten.
Antwoord
Volgens mij leidt het geen twijfel dat het lood het belangrijkste onderdeel van de werking uitmaakt. Zo was voor kloven vroeger ook volgende zalf in gebruik met fenol, olie, loodsubacetaatzalf en lanoline. De loodsubacetaatzalf bevat: loodsubacetaatoplossing en ung. simp. Ook die klovenzalf was bekend om zijn goed resultaat.
Doch er zijn in de literatuur verschillende studies gepubliceerd, die het verder gebruik van lood sterk afraden. Zoals : Zeitschr. Hautkr. 1989 Dec 15;64(12):1118-20 : Lead poisoning caused by long-term use of Diachylon ointment door Bialonczyk C, Partsch H, Donner A., Dermatologische Abteilung, Wihelminenspitals Wien.
Misschien is met zorg en kennis gebruikt diachylonzalf nog wel bruikbaar ? Toch wordt ze afgeraden. Nu loodpleister is niet meer aan te kopen en ik vermoed dat geen enkele maar ook geen enkele apotheker staat te springen om dit preparaat te maken.
Volgende preparten worden als alternatieven voorgesteld :
Hypromellosezalf 20% (10)
Hypromellose 4000 20.0 g
Witte vaseline tot 100.0 g
Slijmvlies- adherende zalf
Na CMC 400 17.0g
Pectine 17.0 g
Gelatine 17.0 g
Vloeibare paraffine 9 g
Witte vaseline tot 100 g